۰۳تیر
برشی ناباورانه از یک کتاب
✍️گزارشی از ژاپن می‌دیدم که وحشت زاست. خوابگاه‌هایی عمومی در ژاپن وجود دارد که هر کدام چهار‌دیواری دو متر در یک متری است مثل کندوهای عسل. آدمهایی می‌آیند و می‌روند و در آن می خوابند و زندگی می‌کنند. هر کندویی یک تلویزیون ۱۴ اینچ دارد و یک رختخواب. فقط می‌توان در آن دراز کشید. هزاران نفر در چنین کندو‌هایی زندگی می‌کنند. مهندس، دکتر، متخصص یا دانشجویند. فقط شب را در آن می‌گذرانند که فردا دوباره به جنگل آهنی‌شان وارد شوند و نقش شان را در عالم ماشینیسم و سرمایه ایفا کنند.
منبع: ماجرای فکر آوینی، دکتر یامین‌پور، ص ۹۱_۹۲