چقدر بد...
چهارشنبه, ۱۹ آبان ۱۴۰۰، ۰۸:۵۳ ب.ظ
زبانی را که آفریده شد تا جز حقیقت نگوید، به غیبت و تهمت و دروغ عادتش دادیم!
چشمانی را که قرار بود جز حلال نبینند، به خیانت آلوده ساختیم!
گوشهایی را که می‌بایست کانال درک حقایق باشند، به مجاریِ دریافت ابتذالات گرفتار کردیم!
چه راحت این همه را، با هزاران دلیل عقل توجیه می‌کنیم.
و چه بی‌پروا چراغ قرمزهای عقل و شرع را پشت سر می‌گذاریم!
۰۰/۰۸/۱۹
شعر روی عکس خیلی عالی.
و کار شما هم.
درود بر شما و درود بر آقا مجتبی.