باز هم فاطمیه، باز هم من

 

 

خواهر عزیزم!

شاید مدت‌هاست برای خوشایند اطرافیانت لباس می‌پوشی، آرایش می‌کنی یا حتی حرف می‌زنی. شاید به خاطر این کار ضربه‌هایی هم خورده باشی و بدون شک پیامدهای آن، برایت خوشایند نبوده و نیست؟

کدام انسان عاقلی است که نگاه‌های هرزه و مزاحم، متلک‌ها، تیکه‌پرانی‌ها، انگشت‌نما شدن‌ها و... او را نرنجاند؟! کیست که از یک عشق آنی و  خیابانی و جدایی و افسردگی‌های پس از آن روحش آسیب نبیند و پشیمان نگردد؟!

برای بازگشت هیچ وقت دیر نیست.

همین فاطمیه بستر زمانی مناسبی است برای درمان سردرگمی‌ها و حیرانی‌هایت.

می دانی رمز تکرار هرساله‌ی فاطمیه چیست؟

فاطمیه تکرار می‌شود تا من و تو راه را گم نکنیم! تا در این بازار دین‌فروشی و دنیای مُد و مُدگرایی، رضایت خالق را به پسندِ مخلوق نفروشیم!

خلوتی با صاحب این ایام، مادرت زهرای مرضیه«س»، کافیست تا راهی به سوی نور و هدایت بیابی.

آیا وقت آن نیست که سبک زندگی را، به سلیقه خالق خویش، تغییر دهیم؟!

✍🏻بارقه

 

فاطمیه درمانکده ای است که...

 

 

خانم محترم!

حتما شما هم بارها هشدار اندیشمندان مسلمان را شنید‌ه‌ای. هشداری که پرده از توطئهٔ یهود و استکبار برای فروپاشی خانوادۀ ایرانی، از طریق گسترش فساد و بی‌بندوباری و ترویج بدحجابی برمی‌دارد. و شاید به سادگی از کنار آن گذشته یا آن را توهم توطئه پنداشته‌ای.

اما اگر خوب دقت کنی، امروز، آثار شوم این توطئه پیرامون خود و عزیزانمان حس می‌شود و چه بسا عزیزی از عزیزانمان قربانی این توطئه گشته و دیگر عزیزانمان، خون دل می‌خورند.

این همه رنج و اندوه کافی نیست؟!

وقت آن نرسیده است که به خود آییم؟!

فاطمیه همان درمانکده‌ای است که چاره درد را باید از آنجا طلب کنیم؛ درد، دور ماندن از راهنمای متخصص معصوم است و درمان، پناه بردن به این درمانگاه.

 ✍🏻بارقه

 

درد فاطمه درد حریق و مسمار نیست

 

 

رمز تکرار فاطمیه

 

 

 

تا به حال از خود پرسیده‌ای؛ چرا خداوند، زهرای مرضیه(س) را سر راهت قرار داده است؟

شاید بدان جهت است که آدمی، به دنبال الگوی زندگی است تا خود و رفتارش، شبیه آن کند.

بی‌گمان، شباهت، سنخیت می‌آورد و چون با کسی هم‌سنخ شدی، بدو ملحق می‌شوی؛ هم در این سرا و هم، دیگر سرای.

حواسمان هست که را الگوی خویش می‌گزینیم؟!

روی دل اگر سوی فاطمه(س) داری؛ حقدها و کینه‌ها، آمال بی‌پایان و عقده‌ها، حسادت‌ها و رقابت‌ها، چشم و هم‌چشمی‌ها و هر آنچه سوهان روح و روانت می‌شود، رنگ می‌بازد و زندگی، طعم آرامش، شادی و نشاط می‌چشد.

اما امان از دلی که آینه‌دار فاطمه نیست؛  شاید عمری چادر بپوشد، ولی در حسرت بی‌حجابی بسوزد یا نماز بخواند، اما از آن لذتی حاصل نگردد و طرفی نبندد.

حال دانستی فاطمه(س) کیست و رمز فاطمیه چیست؟!

فاطمیه هست تا فاطمی زندگی کنی و در عصر سیطرۀ پول و قدرت و شهوت، راه گم نکنی...

فاطمیه هست تا در عصر برهنگی و تبرج، نفسی تازه کنی و مادرانه، نسلی فاطمی تربیت کنی...

این است رمز فاطمیه!

✍🏻بارقه

 

مَنِ ما

خیالی محال

مُحیطٌ لایُری

 

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 34 ثانیه

 

انسان در هولناک‌ترین لحظهٔ زندگی‌اش، فقط در  آغوش خدا ، رنگ آرامش می‌یابد.

🎶 استاد شجاعی

✍️بارقه

آیه های یأس

 

 

قطعا شما هم مخاطبانی دارید که مدام دنبال بُلد کردن عیوب دیگران و یا کم و کاستی‌های جامعه هستند؟!

اگه نقطه ضعفی ببینند؛ بدون تحقیق نشر میدن، استوری می‌کنن، راست و دروغ بودن خبر هم براشون مهم نیست و در واقع یه جورایی از مشوش کردن ذهن خود و اطرافیانشان لذت می‌برند حتی فکر می‌کنند صرف فریاد زدن کاستی‌ها یعنی آرمانگرایی و عدالت‌طلبی.

در واقع این افراد درگیر عارضهٔ بدبینی هستند و نمی‌توانند به جز عیب و کاستی، چیز دیگری ببینند.  معدودی روانپزشکان بر این باورند که بعضی از انسان ها نمی خواهند حس بدبینی خود را کنترل یا درمان کنند. در حالی که اگر بخواهند این امکان فراهم است که با تمرین و تقویت اراده و با معرفت افزایی نسبت به خود و جامعه، نگرش و دیدگاهشان را درباره مردم و اطرافیان اصلاح کنند و نگاه منفی نگر خود را تغییر داده، حس مثبت اندیشی و امید را جایگزین آن نمایند.

به نظر من، این نگاه و نگرش به جامعه و محیط پیرامون و تزریق یأس و ناامیدی به مردم، نه تنها اخلاقی و انسانی نیست بلکه بر خلاف دستورات مؤکد دینی است  چون بدبینی و سایر بیماری های روحی  مثل حسد، سوءءظن و غیره در آیات صریح قرآن مورد نکوهش واقع شده است.

✍️بارقه

 

چرا دعایم مستجاب نمی شود؟

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَر

 

دریافت
مدت زمان: 3 دقیقه 22 ثانیه

 🎶استاد شجاعی

 

از بچگی یاد گرفتیم وقتی امتحان یا آزمونی داریم، خودمون را کاملا آماده کنیم.

حتما دیدید که بعضی‌ها موقع آزمون استرس می‌گیرند؟

برخی هم بی‌خیالی طی می‌کنند؟

شما چطور؟

می دونید،همه مون یک آزمونی پیش رو داریم که شاید بشه با جرأت گفت، تنها آزمونی است که غالبا بهش فکر نمی‌کنیم و خودمان را به جمله معروف هر چه بادا باد سپرده ایم؟