مگه دنیا جز زیارت ارزشی هم داره اصلا

 

 

لذتِ بی‌مرز یا آرامشِ ماندگار؟

اَه اینم شد زندگی!! هر چی خوشمزه‌اس، خوردنش برا بدن مضره!! هر چی لذت‌بخشه، یا حرامه یا بعدش حسرت میاره!!🤨

خندیدم و گفتم: «مثلاً چی؟»

با حرص و لج گفت: «نوشابه، دلستر، پیتزا، مارگارین، نودل، رقص، دوست دختر و...»

«خب، خب، دیگه ادامه نده.»

«واقعا چرا؟»😏

 

اولاً، کسی که تو رو مجبور نکرده. این سبک زندگی، برآیند انتخاب‌های خودته. اگه انتخابت آگاهانه اس؛ پس این غرزدن‌ها چه معنی داره؟

ثانیاً، نکته اینجاست که مشکل از "لذت" نیس. مشکل از "نوع" لذته. اپیکور، فیلسوف یونانی که نامش با لذت‌گرایی گره خورده، خودش عمیقاً معتقد بود:

«لذت‌های متحرک و حسی، مانند خوردن و نوشیدن، زودگذر و اغلب همراه با بی‌قراری‌اند. اما لذت‌های ساکن، مثل آرامش خاطر، لذت یادگیری ، بخشش و ایثار والاتر و پایدارترند و رسیدن به این لذت‌های پایدار، هدف خردمندانه زندگی است.»

ثالثاً، از نگاه دینی هم، اصل لذت نه تنها نفی نشده، بلکه هدیه‌ای الهی است.

خداوند در قرآن صریحاً می‌فرماید:

«بگو: چه کسی زینت‌های خدا را که برای بندگانش آفریده و روزی‌های پاکیزه را حرام کرده است؟»(سوره اعراف، آیه ۳۲)

 

💢اما این هدیه، یه چارچوب حکیمانه داره👈لذت‌جویی باید جوری باشه که نه به خودت آسیب بزنه نه به دیگران و نه کرامت انسانی‌ات رو خدشه‌دار کنه.

 

🟠 حالا این چارچوب چه فایده‌ای برا خود ما داره؟

👈 لذت‌های آنی، آرامش را می‌دزدند. تمرکز صرف رو لذت‌های زودگذر (مثل پرخوری یا روابط عاطفیِ بدون تعهد) در نهایت منجر به وابستگی، فرسودگی جسمی و خلأ عاطفی می‌شه. یه نوشابه شاید برا چند دقیقه حال تو رو خوب کنه، اما یه بدن سالم تا پایان عمر بهت خدمت می‌کنه.

👈 این سبک زندگی، تو رو از "خود" واقعی‌ات دور می‌کنه. افرادی که زندگی‌شون فقط حول همین لذت‌های حسی می‌چرخه، به تدریج از تعهدات خانوادگی و اجتماعی خسته شده و منزوی می‌شن. 

👈 اگر لذتِ آنی، تنها معیار زندگی باشه، در نهایت به پوچی می‌رسی. کافیه به زندگی بسیاری از ستارگان ثروتمند و مشهور جهان نگاه کنی که در ظاهر به همهٔ لذت‌های دنیا دسترسی داشتن، اما در نهایت با افسردگی عمیق یا حتی خودکشی با دنیا خداحافظی کردن. این، نشونه آشکار شکست "لذتِ محض" در معنا بخشیدن به زندگیه.

 

💫 پس راه حل چیه؟ 

💢 تعادل رو یاد بگیر: عاقل کسیه که لذت رو انکار نمیکنه، بلکه هنر "تعادل" رو بلده.

💢 لذت‌هاتو ارتقا بده: گاهی به جای یه ساعت گشت‌وگذار تو شبکه‌های اجتماعی، یه فصل از یه کتاب جذاب رو بخون.

💢هدف‌مند لذت ببر: کاری کن که لذت بردن تو، باعث ایجاد لذت در دیگری هم بشه. 

💫زندگی،جشنواره‌ای از لذت‌هاست؛ هنر تو در انتخاب بلیط‌های مناسب است.

 

از وعده‌ی آب تا دستانِ آغشته به خون

 

 

"این تصویر، سند جنایتی است که باید در حافظه ملت ایران باقی بماند؛

همان کسانی که به ایران وعده‌های شیرین می‌دادند؛ خالق این تلخی‌ و جنایتند!😭

أینَ بقیة الله؟

 

#فلسطین  #غزه

 

پ.ن: حماس: جسد اسرای فلسطینی، اینگونه به ما بازگردانده شدند!

 

 

جهان بی‌منجی، کودکی بی‌آغوش

 

گفت: «دنیا، بدون منجی هم از پس مشکلاتش بر میاد». 

گفتم:«جدی؟! چطوری!؟»

گفت: :نمونه‌ش همین بحران غزه، که نهایتا حل شد».

گفتم: «اینو باید از اون کودکی بپرسید که به جای آغوش گرم مادر، سنگ سرد مزارشو به آغوش می‌کشه».

 

 

#جهان_منجی_می‌خواهد

 

امنیت؛ فقط یک امضا نیست

 

 

دیپلماسی فعال، همانند سقفی است که می‌تواند از باران تحریم و فشار تا حدی ما را در امان نگه دارد. اما هیچ ملتی، سقف خانه‌اش را بر روی ستون‌های سست و وعده‌های دیگران بنا نمی‌کند.

 

ستون‌های این خانه، همان #توان_دفاعیِ خودی است.

 

👈 مقاومت در جنگ ۱۲ روزه، ثابت کرد که قدرت بازدارندگی، تنها زبان قابل فهم برای متجاوزان است.

👈 و تراژدی خلع سلاح در سوریه، هشدار داد که تکیه بر #تضمین‌های_خارجی، چگونه می‌تواند یک ملت را در برابر متجاوزان تروریست بی‌پناه کند.

 

💢ما منکر ارزش گفت‌وگو نیستیم، اما هوشیاریم که دیپلماسی بدون پشتوانه قدرت، ذلت است نه عزت!

 

💢دیپلماسی، #سقف امنیت ماست و توان دفاعی، #ستون‌های آن. هیچ خانه‌ای با سقفِ تنها یا ستونِ تنها، استوار نمی‌ماند!

 

💢قدرت واقعی در توازن عقل و اقتدار است؛ همان‌جایی که دیپلماسی و دفاع، دست در دست هم، امنیت را معنا می‌کنند.

 

چه خوب گفته‌اند: << آزموده را آزمودن خطاست.>>

 

#دیپلماسی #توان_دفاعی #دفاع_مقدس

 

 

عصر خودخواهی

 

 

می‌گویند: عصر، عصرِ آگاهی است. من اما عصرِ خودخواهی می‌خوانمش...

حتی دعای فرج خواندن‌هایمان هم دیگر بوی خستگی گرفته...

نه آن خلوص قدیم مانده، نه شوقِ آمدنت.

فقط تمنایی؛ میان خودخواهی و دیگرخواهی.

چه روزها بی‌آنکه نامت بر لب جاری شود،

بی‌آنکه یادت در خاطر موج زند،

به سر می‌شود!

 

اما گاه...،

دردی،

رنجی،

 یا زخمی، 

تیغی می‌شود بر جان و...

ناگاه، تصویرِ تو در آیینه‌ی ذهن جان می‌گیرد.

 

بیش از همه، 

هر صبح...،

وقتی چشمانم، زیرنویس شبکه‌ی خبر را می‌کاود؛

اعداد و ارقام، زخمی می‌شود جگرسوز،

۶۷

۱۱۰

۶۳

۱۳۰

و دلم را پل می‌زند؛

خواستنت، دیگر رنگِ "من" ندارد،

رنگِ «دیگری» است.

رنگِ فلسطین، 

غزه، 

رنگِ دردِ جهانی، تشنه عدالت،

تشنه حضور تو!

 

#منجی_موعود #فلسطین #غزه

 

در دیزی بازه، حیای گربه کجا رفته...

 

 

حتما به خاطر دارید که در ایام جنگ 12 روزه قطعی برق نداشتیم. شاید برای شما هم این‌ سوال مطرح باشد که دلیل عدم قطعی برق در آن ایام چه بوده؟

 

گفته شده؛ در آن ایام، به دلیل قطع بودن اینترنت، ماینرها فعالیتی نداشتند فلذا میزان تولید و مصرف تراز شده بود. 

به دنبال این مسئله برای دولت محرز شد، خوره‌ای که به جان برق کشور افتاده، نه کارخانه‌ها و نه مصارف خانگی بلکه ماینرهای غیر مجاز هستند.( سیم‌کشی از پشت کنتور) به همین خاطر دستور جمع‌آوری آنها به دستگاه‌های مربوطه اعلام شد. در همین چند روز اخیر یکی از استان‌هایی که دستگاههای کشف شده را امحا کرد؛ استان مرکزی بود که خبر آن هم رسانه‌ای شد. 

کشف و ضبط ماینرها، نیازمند یک پویش و همراهی مردمی است.

یکی از دوستان نقل می‌کرد برای کشف و ضبط به منزلی مراجعه کردیم، صاحبخانه بعد از کشف ماینرش گفت:" به خدا قسم ماهانه 10 میلیون تومان رد مظالم می‌دهم."

مردک فکر کرده برقی که از 90 میلیون نفر دزدیده با 10 میلیون تومان رد مظالم طیب و طاهر میشه.

 

 

 

پ.ن: یکی از شرایط مجوز دادن به ماینر، نصب صفحات خورشیدی است که در این‌صورت مزرعه ماینر، ممنوعیت و محدودیتی ندارد.

 

 

دین‌داری عنکبوتی

 

 

جناب استاندار مازندران می‌گویند: «من به حجاب و عفاف در جامعه‌ای که گرسنه است اعتقادی ندارم، ما مسئول معیشت و اقتصاد مردم هستیم».

 

⁉️نظرتون چیه، یه استاندار دیگه هم بگه: "تا وقتی جامعه گرسنه‌است؛ به دستگیری دزدان اعتقادی ندارم"؟

⁉️یکی دیگه هم بگه: " تا وقتی جامعه گرسنه است؛ فروپاشی خانواده‌ که مهمترین علتش، بی‌حیایی جامعه است، برایم محلی از اعراب ندارد".

 

❌فقط نمیدونم این خانم‌های بی‌حجابی که با ماشین‌های شاسی‌بلند تو جاده‌ها تردد می‌کنند؛ از درد گرسنگی به جاده زدن یا از فرط سیری؟!

اگه ممکنه آقای استاندار پاسخ این سوالمو بدن🙏#پوشش_قانونی 

 

عاشورای غزه

زیر لب زمزمه می‌کنم؛ آه از کربلا! آه از کربلا!

دخترکم خوابیده و شیشه شیرش را محکم چسبیده است. 

به صورتش زل زده‌ام؛ قطرات اشک آرام آرام بر پهنای صورتم می‌غلطد و در بالش فرو می‌رود. 

تصاویر کودکان قحطی زده غزه، به شدت منقلبم کرده است:

پدری که جسد طفل معصومش را شتابان می‌برد تا به دل سرد خاک بسپارد. جسد که نه، گویی سالها از مرگش گذشته و نصیبش از تن کودک، بیش از مشتی استخوان نیست.

مادری که در تلاش است بدن نحیف دختر جوانش را روی تخت بیمارستان جابجا کند. از او نیز جز پوست و استخوان نمانده است...

برای دل خودم روضه می‌خوانم؛ شاید اندکی آرام شود. 

عجب روضه‌ی مجسمی!!!

می‌گویند: عاشورای دیگری در حال رقم خوردن است؛

کربلا، غزه است، 

یزیدیان، سربازان صهیونیست،

و کودکان و زنان و مردانی بی‌گناه، در حصر مطلق.

راستی، به کجا باید فرار کرد تا صدای العطش و ناله‌های الجوع کودکان غزه را نشنید؟!

وجدانم می‌گوید: جایی در این عالم نمی‌یابی که صدای مظلومیت غزه بدانجا نرسد؟!

و من با دلی شکسته، دست به دعا برمی‌دارم و زمزمه می‌کنم: 

خدا کند نباشم و عصر عاشورای غزه را نبینم.🥺

 

 

 

 

دیپلماسی ذلت

 

"مرگ بر ... یعنی؛..."

تنها توئیتی بود که چالش‌ ذهنی‌ چندین و چندساله‌ام را برطرف کرد. 

سالگرد جنایت هیروشیما و#یک_دقیقه_سکوت به احترام قربانیان این فاجعه!!

من اما نمی‌دانم؛ 

به این توئیت بخندم یا زار زار گریه کنم؟!

 

#دیپلماسی_ذلت

امان‌نامه ننگین

 

یادتونه نتانیاهو، کیفیت زندگی در سطح اروپا رو بهمون وعده داد؟

یه سوال از ایشون دارم؛ 

_چرا کیفیت زندگی مردم خودت رو به حد اروپا نرسوندی تا مجبور نشن ساختمان‌های ویران شده رو تاراج کنن؟!

ما ایرانی ها یه ضرب‌المثل داریم که میگه: چراغی که به خونه رواست به مسجد حرومه.