۲۰فروردين
خدایا! قطعا بنده بدی برای تو بودم ولی این بد بودنم به سبب کوچیک شمردن تو و شعائر تو نبوده...
نفس سرکشم، گاه منو وادار میکرد که دستورات دینت رو نادیده بگیرم...
با این حال تو بر من منت گذاشتی و یه بار دیگه اجازه دادی بهار قرآنت رو با گوشت و پوست لمس کنم...
و اینک در این لحظات پایانی، تمام وجودم لبریز از غم و حسرت شده...
و باز هم تو از حال دلمون باخبر بودی که دعای وداع را بر زبان امام معصوممان جاری ساختی تا با زمزمه اون در این لحظات دلگیر، ما رو تسلی بدی...
آری، دعای وداع، دعای حسرت زدهها و دلگرفتههاست.