شنیدن خبر خودکشی ٣ جوانِ زیر ٤٠ سال، در طول یکماه ،در محله کوچکمان، همه را شگفتزده کرد.
این وقایع دلخراش، انگیزهای شد تا برای شما برادران و خواهران محترمی که به هر دلیلی، به بنبست فکری و اعتقادی رسیدهاید و افکار خودکشی و انتحار بر لایههای ذهنتان سوسو میزند، مطلبی بنگارم.
البته در جایگاهی نیستم که بخواهم شما را قضاوت یا پیش داوری کنم. شاید دردها و غصههای شما را هرگز تجربه نکرده باشم، ولی هر بار، از شنیدن اخبار خودکشی در کوچه و محله شهر ،رنجور میشوم.
برادر و خواهر عزیزم! لطفا قبل از خودکشی، کمی به عواقب دنیوی و اخروی کارت بیندیش!
بدون شک من و شما هر حرفی بزنیم و یا هر ادعایی بکنیم، در صحتش میتوان تردید کرد، اما در صحت کلام خداوند جای هیچ گونه شکی نیست. مرگ آنگونه که ما می پنداریم آغاز راحتی و آسایش برای همه نیست.
"ﺁﻳﺎ ﺧﺒﺮ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﻫﻮﻟﻨﺎکی ﻛﻪ [ﻫﻤﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺳﻮ] ﻓﺮﺍ ﻣﻰﮔﻴﺮﺩ ، ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺮﻩﻫﺎیی ﺯﺑﻮﻥ ﻭ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭﻧﺪ؛
[ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ] ﻛﻮﺷﻴﺪﻩﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ [ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎم ﺳﻮدی ﻧﻴﺎﻓﺘﻪﺍﻧﺪ]؛
ﺩﺭ ﺁتشی ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺩﺭﺁﻳﻨﺪ.
ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻪ ﺍی ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺩﺍﻍ ﻣﻰﻧﻮﺷﺎﻧﻨﺪ؛
ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﻃﻌﺎﻣﻰ ﺟﺰ ﺧﺎﺭ ﺧﺸﻚ ﻭ ﺯﻫﺮﺁﮔﻴﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ؛
ﻛﻪ ﻧﻪ ﻓﺮﺑﻪ ﻣﻰﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﮔﺮسنگی بی ﻧﻴﺎﺯ ﻣﻰﻧﻤﺎﻳﺪ." غاشیه/١_٧
آگاه باشید! این پوست نازک تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد، پس به خود رحم کنید." نهج البلاغه، خطبه ١٨٣