قبه تو آشیان امن فرشتگان است

 

سلام بر او که دعای دعاکنندگان، زیر قُبِّه‌اش مستجاب است.

حسین جان! خونت رهین هدایت ما گمشدگان تاریخ گشته،

 و قُبِّهٔ مقدست، دارالشفا غم‌زدگان عالم.

ای ملجا و مأوای شیعیان!

از کدامین درد تاریخ زیر قبه‌ات ناله کنم؟!

از دخترکان به خاک و خون غلطیده افغان و غزه؟!

یا کودکان معصوم و پوست‌به‌استخوان‌چسبیدهٔ یمن؟!

از آوارگان روهینگیایی؟!

یا معصومیت‌های برباد‌رفتهٔ زنان و دخترکان مسلمان، زیر بیرق داعش...؟!

حسین جان! کارد به استخوان‌مان رسیده است.

خدا داند و تو که این همه درد با قلب نازنین فرزندت چه کرده است؟!

اینک زیر قُبِّه‌ات، خدا را به خون تو قسم می دهیم و می خوانیمش؛

تا برساند عدالت‌گستر جهان را،

و بشنویم پژواک آمین ملائک را،

  که قُبِّهٔ تو آشیان امن فرشتگان است.

✍بارقه